Günaydın!sabah uykum;
Bugün sensiz uyanışımın kaçıncı yıldönümü,
Nasıl da özlemişim seninle beraber,
Geçirdiğim onca dünümü,
Ve yine gözlerimde yaş misali,
Gidişinle bana tattırdın,
Tarifsiz bir ölümü...

Günaydın!ilk göz ağrım;
Oysa ne de çok sende tutuklu kalmışım,
Bilmeden sana yanıp tutuştuğumu,
Rüzgar misali,hayallerimi,umutlarımı,
Dertlere çarpa çarpa çıkmaz yollara savurduğunu,
Ve çaresizce bakardım gidişine,
Gelmeyince inzivaya çekilip ,
Sessiz sedasız ölümü beklediğim gibi....

Ve sana da Günaydın!yaralı kalbim;
Oysa ne de çok acıları sevmeyi başarabildin,
Ki sen sonbaharımda yüreğime
düşen ilk cemremdin,
Daha yağmurun kokusunu içime hapsetmeden,
Elveda deyip gittin,
Lakin unutmak,vazgeçmenin yarısıdır sevdiğim,
Sözümü hep hatırlaman dileğiyle....