Yap-boz resminle eğlendim
Düşlerimin tavan arasında
Eksik parçalarını bulup ekledim
Ay dede nasıl memnundu halinden
Yıldızlar gülümsüyordu
Bu gece ey çocuk
Ben hep sendim.


Dolaştık baba-oğul
Elimde horoz şekeri
Üçteker bisikleti
Sürebiliyorum diye
Ne kadar güzeldi
O protez gülümseme


Bana şiir okuturdu nenem
Sevincinden alkışlardı
Uzun bocuk gecelerinde
Eksik olmazdı komşular
Muhabbetin koyu deminde
Saklanırdı ay/az/lar
Ne kadar sıcak
Ve pembe/yaz kışlardı


Apaçi gibi binerdim kula atıma
Üzengisiz, eyersiz
Anası Arap, babası Tatar’dı.
Dere-tepe düz rahvan
Tozu dumana katardı.


Yine yapıştım atımın yelelerine
Koştuk doludizgin
Ufukların olduğu yere


Önce çakır gözlü komşu kızı
Ağrıtmıştı yüreğimi
Ardından ince belli
Stajyer öğretmenim
Belki hiç haberleri yoktu sevgimden
Belki onlar da sevmişti beni


Ah anneciğim!
Öperek, koklayarak sarardı
Kayıtsız kaygısız severdi
Her gülüşünde
Güller biter
Gidişi tam kadir-kıymet öğrendiğim
Güllerin anlamını söktüğüm günlerdi


Bir dakikada başlayıp yıllarca unutamadığım
Ve bazen çağlarca emek verip,
Gülümsemeyen güllerdi sevdam


Lili Fransız’dı
Ama Öyle güzel gülümsemişti ki bana
Herkes anladı
Gitme diye yalvardı-yakardı


Keşke kalsaydım yanında
Uzun uzun tiftik saman sarısı
Saçları vardı
İnci beyazı bir ipekti teni
Mavi gözleri ne kadar cüretkar
Ve özlemle bakardı


Birkaç güzel sevdim diye
İsterseniz pohpohlayın beni
İsterseniz sitem edin


Bahar güzel mehtap güzel
Yağmur güzel aşklar güzel
Ama durmuyor ki güzellikler
Durduğu yerde


Bu sıcak ve yağışlı
Vıcık vıcık gecede
Bir üşümedir düştü içime
Ben de anılarımı toplayıp
Bir ateş yaktım
Yalnızlık şöminemde

Celal Çalık