22 siydi aralık ayının ilk kez süzülmüştü
Dudaklarından seviyorum seni deyişin
Noktası konulmamış birçok cümleye
Yelken açacaktı duyduklarım, öyle de oldu
Mevsimlerce değişti ilişkimiz
Sonbaharları çok kez yaşadık seninle
Yaprak oldum güz tatsızlığında çürüdüm,
Gittim kimi zaman, ilkbaharı bekledim yerlerde
Basılmışta olsa üzerime defalarca
An geldi ve çattı karşımda kaşlarını ilkbahar.

Diriltecekti beni tekrar aynı ağacın dallarında
Dirildim, korkmadım gelecek olan sonbahardan
İnadım inattı söylemiştim sana yeşerecektim
Gövdende ansızın,
Ama durmak bilmiyordu dört mevsim
Yeşerip solduğum yıllara nazaran
Belki de son sonbaharım olacaktı.

Düşünüyordum istemesem de nadasa kalmayı
İyi mi gelecekti tek başıma kalmak,
Ekilmek akabinde biraz su muydu içmem gereken?
Yapamıyordum, ölüyordum
Susuzluğumda sensiz kalmamak için
O ellere bir başkasının dokunmaması için
Ölmek pahasına içmiyordum
Şekerliğimin içinde zehir olsa dokunmaz bize
Sen zehri şeker, şekeri zehreyliyorsun diyordu
Sen bende ne şekerlik bıraktın ne de
Zehreylemeye kalmış bir gram şeker
Bu yarım kalmış hayatıma bir son bahar da sen ekleme
Atma beni yerlere tekrar
Sen benim boynumu eğdirme ey hayat.

Sami Arlan..