Ah Eskişehir !
Kaç kez kar altında kaldım
kimbilir?
Kaç kez oturdum sonbaharda
O bankta..
Porsuk çayı nasılda,
nazlı nazlı akmakta...
Çocukluğum, gençliğim,
bir mevsim gibi geçti.
Havanda tertemiz;
İnsanların güzeldi.
Halâ güzel;
değişmeyen ne sırlı bir yer...
Akşamların, gecelerin,
gündüzlerine bedel !
Ah Eskişehir !
Asil şehir...
Tarihinde kültür,
bu gününde...
Suyunda bin şifa ekmeğinde !
Kalırmı kaygın;
Halk’ı can’a yakın.
YUNUS’un diyarında,
gülmezmi yüzün;
Anadolu bağrında ağlarmı gözün !
Kadınları, yürekli;
Erkekleri tunç bilekli...
Toprağında lezzet;
Özlerinde izzet !
Yok böyle huzur veren
MEMLEKET !
Sen feyz vermeye ne olur
devam et !
Yaradan sevgiyle bakmış
yaratırken...
Hasretin katmerlisi yüreğim
kanatırken !
Bir dua dökülüverdi dilimden birden !!
’Koyma beni bu gurbet ellerde
Yarab...’
Yıllarım gariplik;
Günlerim harab !
...
Nigâr Güler
11.01.2019
~Firuze~