BENİM ANNEM

Her iki cihanda da en değerli ödülüm
Üstümüze titreyip kol kanat gerer Annem
Nur cemalin görünce sevinçten şakır dilim
Okşayarak başımı saçımı örer Annem

Öper koklar her sabah okuluma gönderir
Harçlığımı çok verir servisime bindirir 
Gölgesi bile yeter kem olanı sindirir
Sevgisini nakşeder huzura erer Annem

Gece erinmez sütü yatağıma getirir
Emekli maaşını bize harcar bitirir
Elindeki lokmayı evladına yedirir
Kuşun sütüyle besler yuvayı korur annem

Merhameti vicdanı gül yüreğinde açar
Nerede yetim görse kucaklar etmez naçar
Kime yardım gerekse kanat takarak uçar
Dost elini uzatır yarayı sarar Annem

Meşe ile yakarak kuzine sobasını
Yemek yapar üstünde tüttürür bacasını
Üç öğün olsa yerim annemin çorbasını
Börek tatlılar açar kendini yorar Annem

Gözlerinden akmasın bir damlacık gözyaşı,
Evlatları içindir hayatta ki telaşı
Elif gibi dik durur soysuza eğmez başı
Güneş bile kıskanır gölgene durur Annem

Annem benim kutsalım saç telini saklarım
Yüzünü göremezsem adını sayıklarım
Cennet gülümü her gün incitmeden koklarım
Meldem onun kuzusu canını verir Annem
Saçı süpürge eder yoluma serer Annem

Meliha Demirtaş