0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
662
Okunma
bir adam vardı , görünmezdi
içi kötülükle dolu olanlar çok korkardı ondan
o beklerdi kale duvarlarının ardından
belki gelecekti bir atlı şövalye
ya da savaşacaktı surların önünde hiç yılmadan
eğitip geliştirecekti savaş taktiklerini
okuduğu aşk romanları ise geliştirecekti sevgisinin gücünü
ve şövalye geldiğinde karşısında tutulmayacaktı dili
anlatacaktı her şeyi
bekleyişini , suskunluğunu , aşksızlığını
onu bulana kadar ki savaşlarını
insanların şeytanları karşısındaki güçsüzlüğünü
insanların kendilerine karşı verdikleri savaşları
neden kaybettiklerini
bak geldim diyecek şövalyen
çıkar artık şu zırhını ve uzan yanıma usulca
dokunuşlarım seni ürpertmesin çocuk gibi
eğer sevgisiz yaşamın seni sevgiden bu kadar korkuttuysa
korkma
ben sana öğreteceğim yeniden
sevginin sonsuz güvenini
sıcaklığını
huzurunu
5.0
100% (2)
