Parlak ve siyah tenli Mısırlı bir kadın köle
Aynanın çelik sapını diz çöküp uzatır sahibine:
Saçlarını örmek için Yunanlı bir Bakire
İki beliği birleştirir İsis’in ölçüsüyle;
Ve Miletliler gibi giyinmiş tünikli bir hizmetçi ,
Süt kâsesinde yıkar onun ayaklarını, bileklerini .
Lal rengi damarlı bir mermer kurnada
Pembe su onu buyur eder ; ve Latin kızları sonra
Uyuşuk kollarına hoş parfümleri dökerler,
Canlı bir günün can sıkıcı ışınlarını kaybederler,
Yumuşacık derinin kalın kıvrımları altına
Işık düşer, gevşek ve arzu uyandırıcı tarzda :
Birkaç kadın çiçek taçlarını kırarak,
El çabukluğuyla renkleri dağıtarak,
Onları çeşmenin sularına yağmur şeklinde atarlar,
Kırıntıların hoş kokuları sahiplerini sarar,
O ise, altın lirin tellerine dokunur ve çalar,
Genç Konsülü düşünür, uyur ve hayal kurar.

Alfred de Vigny (1797-1863)
Poèmes antiques et modernes (antik ve modern şiirler)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu