Bak oğlum, geldiğin yerin adı dünyadır.
Burada gördüğün her şeyin adı hülyadır.
Taklacılar, şaklabanlar, paşacıklar doludur.
Bir adi düzen kurulu, bu yol onların yoludur.

Yalnızsın, güveneceğin kimsen kalmadı.
Bu topraklarda vaktiyle az kan akmadı.
Söyle oğlum, kan kuruyunca unutulur mu geçmiş?
Bu kahpe kaftanı millete, hangi yolsuz dikmiş?

Hani o çok güvendikleri kardeşleri vardı ya!
Ayağımız kayınca ilk tekmeyi vuran oldular.
Uğruna öldüğümüz yoldaşlarımız vardı ya!
Zor duruma düştük ve birden kayboldular.

Asırlar ötesinden öğüdümdür sana oğlum.
Tek yaşa, tek öl ve şerefin olsun eşin.
Törene, diline, iline sahip çık oğlum.
Yoksa çakallara yem oluverir leşin.

Ey kılıç seslerinden mahrum kalmış çocuk!
Namertlerin devrinde şanlı dövüş olmaz.
Nasıl dedilerse vaktiyle atalarına kaçık!
Hiçbir gül, iftirayla solmadı, solmaz!

Bu işten kurtuluş, şanlıca bir cenktedir.
Şanlıca cenk etmek, cesur yüreklerin işidir.
Metin ol oğlum, alacağın ilham kandadır.
Kıyametin, kanının aktığı ilk andadır!