Yazar isem varım yoğum tek kalem
Kalemin ucunda BİR cümle âlem
İyilik güzellik doğruluk elem
Erdemle Muhammed izinden geldim!

O değil mi Hira’da ine giren
Sessizce iç sesine kulak veren
Yanarken titreyip Hak’kına eren
Yüce erenlerin izinden geldim!

Yerebakan yürek yakan değilim
Sarayda mecliste bakan değilim
Hor görüp gönüller yıkan değilim
Gönüle girenin izinden geldim!

Hem iyi hem kötü insan içinde
Dua minnet şükran ihsan içinde
O en büyük cânân mihman içinde
’İkra; oku!’ diyen sözünden geldim!

Hak’kı bilen Hak’sızlığa eğilmez
O öz içinde nur asla değilmez(?)
Suyun alan çelik ağzını dönmez
Savrulan küllerin közünden geldim

Ne eğilir ne el etek öperim
Öper isem Hak yolundan saparım
Ben Hakkın kuluyum O’na taparım
’Enel Hak’ diyenin tözünden geldim!

Bağnaz ile yobaza yok tavizim
Ne Avro ne Dolar yoktur dövizim
Altın bileziğim aşk ile sözüm
Aşktan yana sözün gizinden geldim

Hak’ka eren erim erim eriyor
Ruhunu vecd ile Hak’ka veriyor
İlim irfan ile akla giriyor
İki göz BİR gören gözünden geldim!

Doğu batı kuzey ile kıblesi
Her yön Hak’ka çıkar yoktur kubbesi
Şan şöhret istemem nedir rütbesi
Özümde O’nun nur yüzünden geldim!

Özün ateşiyle ozan piriyim
Gözünün yaşıyla yazan biriyim
Düşleyip derinden sezen biriyim
Binlerce ağrıyla sızından geldim!

Aşka düşenin ateşi söner mi
Göz gönül güneşi gökte döner mi
Gül yüzünden güneş kâlbe iner
Ben O ilk ateşin özünden geldim

Gül ile bülbülü var mı bilmeyen
Aşk ile dil feryat figan gül diyen
Son zerresine dek yandım külliyen
İnsan-ı kamilin cüzünden geldim

Bir Cuma hutbesi gönül elinden
Kendi kalemimden O’nun dillinden
Taşıyor gözlerim aşkın selinden
Gönül içre g/özün tuzundan geldim

’Yurtta Sulh Cihanda Sulh’ diyen lider
İlim irfan ile en önde gider
Sulh içinde ne dert kalır ne keder
Mustafa Kemal’in izinden geldim!

Doğru ise sözüm atma yabana
Hele bir kulak ver Aktaş Şaban’a
Bak dağlarda koyun kuzu çobana
Ben o mor dağların güzünden geldim!

Şaban AKTAŞ
18.12.2018 12.18 - 13.46

Fotoğraf: Şaban AKTAŞ