0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
838
Okunma
Ne hissettiğini anlayamaz insan;
Debelenir durur bataklığında kelimelerin.
Bu yüzdendir ki
Yaşamayı bilemedi insan;
Yarattığı fanusun içinde boğuluyor şimdi.
Kimi denedi…
Cam kırıklarıyla yaralandı ruhu.
Trajik sonlarında nefesleri
Yine içeride kaldı…
Her kim nefesini tutmuş,
Kaderin ağına takılmışsa
İradesiyle cezalandırılmış.
Arzunun ateşiyle tutuşan
O fanus insanı,
Sadece çaresizliği yaşamayı öğrendi…
5.0
100% (3)
