GECE DE SIR OLDU

Mavi gecenin kuytusunda
Örselenmiş bir hayal eğrisinde
Erimiş karlar altında acmamış bir goncaydı umutlarım
Senden önce bir zamanlar
Yazgımı ters düz etti yazgın
Gece de sır oldu
Sırra kadem bastı çocuksu sırlarım
Başa çıkamadım gidişinle ve gelişinle
Gecemi rüyanla ısıttım
Tarumar olmuş çıplak rüyalarım
Hırpalanmış kör kütük korkularım içinde
Ayaz kokuyor yazgımız
Karanlık ve kasvetli gecenin korkusunda
Dümenime ters vurur, sert eser poyrazım
Rüzgarın uzak kokar üşürüm,
Tutsaklığın yakar,
Yanarım her zerremden bin parça yanarım
Alaşağı eder beni
Histerikli kış dönümü tutsaklığım
Güz,gün,güneş hepsi sende tek nefes
Hecemde son ses
Çırılçıplak kaldı tek bedende yalnızlığım
Kış,bitti bitecek
Yaz da gelir gider bu gidişle
Kalbim ilkbaharı ve yazı görmeden
Bağrı yanık bir kor alevi
Közden bir ateş parçası
Yardan bir ayrılık sarmaşığı
Sardı dört kollu yılan gibi içimi
Karakalemle çizilmiş bir hayal örgüsü eşiğinde
Sonsuz bir ayrılık portresi çizdi kalemin
Kadersiz bir hayalsizlikle bana miras bıraktın
Sevinçsiz gülüşlerimi
Dilimden düşürdüm isminin son hecesini
Üstümden devşirdim son geceyi
Ne ilk öpücüğünü hatırlıyorum şimdi
Ne de son gidişini
Ben dün doğdum
Bugün,senin için öldüm
Yıldızlar içinde,
Mavi bir gecede
Derdest oldu düşlerim
Bıraktığın her yerde can kırıklıkları var
Göğsümde taşıdığım
Yalnız senin için öldüm
Bir senin için gülüm

Pınar DOLUDENİZ