Akşam Güneş batınca, tükenir boşa zaman
İçimde ki özlemi, bil ki aşk olsun bize
Gönlümde isyan eser, sevgim oldu toz duman
Dursun artık fırtına, gel ki aşk olsun bize

Sensizliğin kapımı, çalarken saat başı
Nerdeyse çatlayacak, gönlümde sabır taşı
Yanağımdan süzülen, hüsranımın gözyaşı
Uzatıp ellerini, sil ki aşk olsun bize

Attılar umudumu, tek başına adada
Çare arar dururum, rüzgârda ki sedada
Şafakları beklerim, penceresiz odada
İhsan edip kapımı, çal ki aşk olsun bize

İçimdeki acıya, körük verdiğim nefes
Kölen değilim desem, yüreğin bana kafes
İster mecnun desinler, isterse deli herkes
Sen kalbime sevdanı, sal ki aşk olsun bize

Mevsimler mi karıştı, hepsi kış gibi sanki
Sensiz dünyam deryadan, daha büyük inan ki
Arada bir olsa da, benim adımı anki
Şu kara kaderime, gül ki aşk olsun bize

Üstüme çöken bulut, geceme sanki zifir
İçimde ki sensizlik, kanımda oldu zehir
Varlığın bende ki, can ölüme ise tehir
Tek beden yaşanmıyor, böl ki aşk olsun bize

Bedenim ya toprağın, ya da senin olacak
Yüreğim mutluluğu, kollarında bulacak
Daha da geç kalırsan, canı benden alacak
Azrail’i yanımdan, al ki aşk olsun bize…

12.12.2018 04.30- İZMİR(2)
Ömer Sabri Kurşun