Ben bir ışığa pervane oldum
Döndüm durdum, divane oldum
Dün bir, bugün iki
Kendimi bildim bileli
Padişah düşü kurarken
Sonunda bir değirmenci oldum

Değirmenimde ağarttım bu saçları
Acıları öğütürken
El emeği, göz nurudur
Alnımdaki çizgiler
Kahreden aşkları yaşarken
Bin bir emekle çizdim
Sabır işlemekle çizdim

Değirmenimde ağarttım bu saçları
Gayrı ne güç yeter, ne kudret
Silmeye akları
Kim verir artık bana, çaldırdığım yılları

Sükût ederim, döner taşım
Bir vefasız yüzünden eğik gezer başım
Herkesi buyur ederken soframa, zehir’e döndü aşım
Şaşar dururum bu işe, güvendiklerimden geldi ilk hışım

Ben bir ışığa pervane oldum
Dündüm durdum, divane oldum
Dün dost çoktu
Başım dar’a, yüreğim acılara düştü de
Aradım bugün kimsem yoktu

Değirmenimde ağarttım bu saçları
Sayamadım öğüttüğüm acıları
Sonunda, tanıdıkça insanları
Yırttım, attım silinmemiş hesapları

Ben bir ışığa pervane oldum
Döndüm durdum, divane oldum
Nihayet kaybettim hayalleri, ümitleri
Dün bir, bugün iki
Kendimi bildim bileli
Padişah düşü kurarken
Ben bir değirmenci oldum…

Gürsel İLERİ