Ayrıldık çünkü ben onu değil,
Ondaki beni,
Gönlünde ki yerimi sevmiştim.
Lakin gördüm ki,
Onda benden eser kalmamış.
Benim sandığım o yeri ise,
Yazık ki eller almış.

Ayrıldık çünkü ben onu,
Öyle böyle değil,
Çok başka sevmiştim.
Neyim var neyim yoksa,
Önüne sermiştim.
Hani bazen,
Tek bir şey vardır ama,
O şey gerçekte her şeydir ya,
Hani bazen hiç dersin ama,
Hiç dediğin aslında heptir ya;
Onun gibi işte.

Hani bazen her yerde aradığın,
Bir türlü bulamadığın,
En nihayetinde olmadığını sandığını,
Hiç bakmadığın yerde,
Kalbinin merkezinde bulursun ya;
İşte benimki de öyleydi.

Arıyor ama bulamıyordum.
Bakıyor göremiyor,
İşitiyor duyamıyordum.
Çünkü ben bende olanı,
Onda arıyordum.
Ben bende gizleneni,
Başka yerde sanıyordum.
Boşu boşuna ellere soruyordum.

Ayrıldık çünkü;
Bendeki onu korumam gerekti.
Ayrıldık çünkü ayrılmasak;
Kalbimdeki yerine zarar verecekti.
Kim bilir belki de;
Ondaki beni öldürdüğü gibi,
Bendeki onu da öldürecekti.

Celal BAHAR