Dostça bir sözle başladı sohbet
Ne bilinmez bir özlem sardı hadi sabret
Görmedikçe yüreğimde arttı hasret
Onunlayken bir sevinç içimde neye benzetirsen benzet
Yokluğunda içim sıkılır, gel de yüreğime anlat

Gözler birleşti ayrılmak bilmez
Sensiz saniyeler dakikalar geçmez
Yüreğimde hasretin hiç dinmez
Ellerini tutmaya cesaretim yetmez
Gönüllere bilmeden doldu sevgi hayat sensiz geçmez


Sevgiliye kavuşmak ister can, suya hasret toprak gibi
Aklıma düşünce yazmaz kalemim, yüreğim yanar kor ateş gibi
En karanlık gecelerde bir gülüşü yüreğime gündüz gibi
Gönül bahçemde sen, çöldeki bir göl gibi
Avutamaz olur artık hiçbir şey beni sen gibi

Gidişinle bir anda döndü gündüzlerim hep geceye
Sensiz döndüm elinden en sevdiği oyuncağı alınmış çocuğa
Susmuyor içimdeki çocuğun sesi giderek dönüyor hıçkırığa
Sensiz döküldü gözlerimden yanaklarıma yaşlar döndü çağlayana
Fırtınalarla savruldu gidişinle hayatım en virane yollara

Yorgun gözlerimle bitik düşmüş yüreğimle
Zifiri gecenin en karanlık köşesinde senin hayalinle
Yanan yüreğim, durmak bilmeyen hasretinle
Elim kolum bağlı, senin gidişinle çaresizlikle
Yaptığım hataların yanlışlıkların keşkeleriyle
Çırpınır yüreğim, kavuşamamanın üzüntüsüyle

Yokluğunda hep kış baharlar hiç gelmeyecek
Hayallerimiz ağlayacak özlem çekecek
Sen olmasan da sevdan hiç bitmeyecek
Attıkça yüreğim senden vazgeçmeyecek
Son nefesimde ismin dilimden düşmeyecek