Sabah ay ışıgıyla uyandım yıne.
Penceremden odama dokülüyordu
Senın rüyanı, yasarken düşlerımde
Karanlık odam aydınlanıyordu
Ellerım tıtrıyor ve oylece uyanıyordum ..
..
Ortalık sankı nurdu parlıyordu
Sabahın bu güzel saatınde.
Sankı, bana yaz karala dıyordu,
Kıramadım , aslında kaybolmaktı. amacım sessızce gitmekti.
Ama olmadı
Yıne basladım yazmaya karalamaya .
Belkı yoklugum,anlanırdı ben gidince.
Belkı hatıralar canlanırdı gozlerde
Belkıde hatırlamazdında oylece .
Kayıp gıden bir günden seslenıyorum.
Sabahın bu saatınde
Günün bereketıyle
Canımın sıhhatıyle
Selam sevdıklerım,
sevmedıklerıme .de
Akıyor bu günde gözlerımde .
Sanki,, son kezmı yazıyorum kısacık
Sankı odama son kez ayışığı vuruyor bilinçli ,çe
Sanki, son kere sahıt oluyor odam yazılarıma duygularıma ,
Kayıp gıdıyor elımden bır ömür daha var bugün de
.
Yasantımın yaşayışlarımın anılarımın dolu bir yıl,ı daha terkedıyorum sankı
Esarete gıdercesıne yazıyor parmaklarım,
Damlıyor sabahın #4 dünde
Kayıp giden,bir ömür,yıl var geride
Ayışığı parladı odamda yine.
Bana kalk diyordu sankı.aydınlatıyordu.
Yaz yazabıldıgın kadar,kararla,
Ruyayı bırak gercegını yaşa kalk,diye fısıldıyordu ,karala içindekileri dök sayfalara
Haykır haykırabıldığın kadar.da
Doğruldum yatağımdan,aldım kalemi
Karaladım,kayıp,giden geçmişi,mi
Anı,olarak kalsın diye,senelere.
Kayıp giden yıllar,günler,kaldı,muharremce,
....
Muharrem Değırmenci
....
17/Aralık/2018/Pazartesi/Saat/05/55/ #Dikili