Yine çocukluğum düştü aklıma
Gidip memleketi göresim geldi
Oğlum dalga geçti şaştı aklıma
“Hay gelip” ağzına vurasım geldi

“Agam” “Bağartlak”ta tarla sürüyor
Anam “dam başından” karı kürüyor
Şefr’atın’la Nafiz yeni yürüyor
Hatırıma şimdi o resim geldi

“Araplar”dan kalan “Tokmak Köyü”nü
Çorak tarlaları ırmak boyunu
Dağını taşını her bir şeyini
Gezip de gönlümü yorasım geldi

Sabah evden çıkıp güneye gitsem
“Dere”den “Mezarlık” yolunu tutsam
“Dumanlar”ın ordan köyü seyretsem
“Âğşamaça” öyle durasım geldi

“Sığır Yolağı”ndan “Huyuk”a çıkıp
“Kireçlik”i “Ağ Yol”u artta bırakıp
“Uzun Sırt”tan şöyle “Irmak”a bakıp
Uzun uzun hayal kurasım geldi

“Gö’ Arkaç”tan gidip “Yatak”ı bulsam
“Bağcak” tutup orda uykuya dalsam
“Çiftlik”e varıp da bir ekmek alsam
İçine “yemliği” düresim geldi

“Koc’Oyak” “Taşl’Oyak” önüme düşüp
“Güneyler”e insem kayadan aşıp
“Kökgüç”ünen taşı toprağı eşip
“Navruz”unan çiğdem deresim geldi

“Kavlak’ın Sekisi” sonra “Göl Yeri”
“Samağır” yolundan dolanıp geri
“Döğüş Gediği”nden akşam üzeri
Yorgun argın köye giresim geldi

Evde şöyle sıcak tarhana pişse
Bulgurdan mantıdan karnımız şişse
Sofrada “cücüğü” bahtıma düşse
Soğanı yumrukla kırasım geldi

Toplansa “koñşular” iki “şor” etsek
“İlik” oynasak da yumurta ütsek
Yayladan kar gelse “karsambaç” katsak
“Karınan” pekmezi “karasım” geldi

Ertesi gün gitsem “Pazarören”e
“Toros’unan” okul kalmış virane
“Edeli”yi eğer varsa görene
“Pilot” nerde diye sorasım geldi

“Çaman-ekmek” yiyip kalksam oradan
“Isbıtın” yönüne gitsem aradan
“Oğuzlar” mı olmuş şimdi “Sıradan”
“O yannınya” doğru varasım geldi

Sıradan’dan azık alsam “çıkıynan”
Bostan bulup yolda yolsam “köküynen”
“Günebakan” çalsam “eşşek yüküynen”
Kalanı sırtıma sarasım geldi

Köyün sığırları çayıra dalsa
“Saçlı”dan “Kavlak”tan adamlar gelse
“Söğütlü Bucak”ta bir dövüş olsa
Koşup köye haber veresim geldi

“Çadırgaç”a kibrit bulsam yakmaya
“Fakı’nın Yokuşu” diktir çıkmaya
Yorulup başlarsa terler akmaya
Harmana postumu seresim geldi

“Gara Memmet’gilden” bir ayran içip
“Ötü’üz”e inip “Körkün”den geçip
“Pu’urdaş”a doğru itlerden kaçıp
Atımı “Toybuk”a süresim geldi

Toybuk’tan dolansam “Oruçoğlu”na
Ağlasam evlerin viran haline
Kestirmeden dönsem köyün yoluna
Bir an önce eve eresim geldi

Varsam bizim mahzun “dam duluğuna”
Hem insana hasret hem soluğuna
Ehmet Emmim dese bak kılığına
Utanıp toprağı yarasım geldi

Gezsem böyle köyün dört bir yanını
Yaşasam geçmişin her bir anını
Mülkî orda “ala Tañrı canını”
“Göo’demi” çarmıha geresim geldi

Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
10.12.2018-Eskişehir