İÇİMDEKİ ÖZLEMİ SUSTUR

Akşam safaları
Kokusun salmış
Yanıyor yüreğim, korda Şiraze
Buruk bir tebessüm
Dudaklarım da
Sensiz geçen her gün
Zordu Şiraze
"Yokluğun beni
Üşütüyor sevgili" diyordun bir zaman
Ya ben
Buz tutuyorum Şiraze
Kara bulutlardır şimdilerde
Şu başım da dolanan
Yiten günün ardından
Ağlayışım
Sonra da
Hep bakakalışım ondan
Duvarlar
Üstüme üstüme yürürken geceleri
Kendimi zor atıyorum
Seni yitirdiğim bu kentin
Arnavut kaldırımlarına

Uzat ellerini, tut ellerimden
Kaçırma n’olursun, bakışlşların
Haberin alayım, aşk yellerimden
Yürek unutur mu, yakışlarını

Biliyorum
Yokluğuma sende alışamamışsın
"Ben
Senli hayallerin yorgunuyum"
Demiştin bir defasında
Hüzün sarmalında
Yuvarlanırken yüreğim
Çığda dağ gibi olan
Özlemlerimle, baş başayım şimdi
Hiç bir şarkı
Açamazken lâl olan dudağımı
Dilimde ise
Eski şarkılar
Yusuf Nalkesen’in
"Hani o bırakıp giderken seni
O öksüz tavrını takmayacaktın"
Diyen şarkısı çalıyor
Gönül kapımı
"Yüzüme o denli, bakmayacaktın"

Seviyorum diyen, tatlı dilinle
Yanakta açılan, gonca gülünle
Beni aşık eden, sen bu halinle
Düz ettin gönlümün, yokuşlarını

Ah Şiraze ah
Senin yokluğunda
Bir yanım noksan
Nasıl sevinirdim hele bir bilsen
Yanımda olsan da, içini döksen
Bir yokluğun vardı
Hem de eskiden kalan
Yaşantım arap saçı
Duygularım kör düğüm
Bu şehrin geceleri hoyrat
Bu şehrin geceleri soğuk
Bu şehrin geceleri acımasız Şiraze
Ne zaman
Bir içli şarkı duysam
Ağlamaklı olurum
Şimdi ise
Elinden oyuncağı alınmış
Çocuk gibiyim
Özlemlerim devleşiyor gözümde
Oysa
Bir şarkıdır yaşamak
Başlayıp, biten

Bulunmazmış gönle, sakin bir liman
Hiç bir zaman aşka, demedim aman
Mutluydun Lüzumsuz, sen de o zaman
Saçına kızıl gül, takışlarını

Şiraze bu sevda
Bize mahsustur
Gel şu içimdeki, özlemi sustur

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ