Adını gönlüme mürekkeple yazdım.
Silinecek harfler kahrolsun!
Bir aşığın elinde, tınılattığı sazdım.
Çaldığını duymayan kulak kahrolsun!

Yollara koyuldum, geçtim yüce dağları.
Adını çağırdım, süzerken ırmakları.
Bir ana hazırlarken bebeğine kundakları,
Neleri hissetmişse, onları hissettim.

Günleri, haftaları, ayları dizdim.
Ardı ardına onlarca şiirler düzdüm.
Beni böyle görenlere göre belki şerefsizdim,
Şerefim sensin ve evet ben bir şerefsizdim!

Ben her vasfa sahip olan bir vasıfsızım.
Keşke tenine değebilen, kolyen olsaydım.
Bazı duygularda haklısın, harbi katıksızım.
Keşke saçlarına değebilen, tokan olsaydım.

Ne Bolu’lar, ne Bayburt’lar, ne Ankara’lar görsem de,
Adana’sından tut, Ordu’suna dek gitsem de,
Memleketin her yerini karış karış gezsem de,
Memleketim sensin, sensiz gurbetteyim!