Sevdaya düşenin güler mi yüzü
Aşk için yol eder tepeyi düzü
Bakarda görmezmiş aşığın gözü
Isırgan otunu bir gül zanneder.


Unutur da yaşadığı asırı
Bir ela gözlünün olur esiri
Gözüne görünmez hiç bir kusuru
Deve dikenini sümbül zanneder.

Ne nasihat dinler ne öğüt tutar
Sen iyi söylersin o kötü anlar
Sanki o bambaşka alemde yaşar
Mubarek kendini şakül zanneder

Dağlara taşlara derdin dökerde
Yangın vardır kimse bilmez içerde
Merdiven çıkarken dizi titrerde
Garibim kendini herkül zanneder.

Tecrübeyle sabit yalanım yoktur
İsterseniz sorun şahidim çoktur
Akılsız kafaya bu ceza haktır
Maraş biberini keşkül zanneder.

Vars@yalım.........................İsmail GÜL

...........................................Gönül dostlarından inciler.

TADI VARDIR BAHARIN DA KIŞIN DA
OLSA DA DEĞİŞMEZ SEKSEN YAŞINDA
DARMADAĞAN YAVUKLUNUN BAŞINDA
ÜÇ BEŞ TEL SAÇINI KAKÜL ZANNEDER....................İBRAHİM KARAÇAY

KÖR KÜTÜK DOLAŞIR,SIĞMAZ HİÇ KABA
DİNLEMEZ NE DOSTU,NE ANA BABA
NE KÖY OLUR ONDAN NEDE KASABA
KARA GECELERİ AMPÜL ZANNEDER.............................BAYRAM ALİ BÜLBÜL

Bu sevda dediğin öyle bir yaman,
Akıl fikir hak getire, el aman,
Gönül denen deli dinlemez ferman
Bir de kendisini âkil zanneder...........................varol