YÜZYIL’IN ÇİLESİ

Her sabah varırım Bağcılar sonuna,
Her akşam düşerim Avcılar yoluna,
Gah toplu taşıt, gah dolmuşta ayakta,
Asılır giderim tutacak koluna...

Hep Şirinevler’den aktarma yaparım,
Oruç Reis’te iner, sola saparım.
Ey yaratan, günlük çilem budur benim,
De bana, senden başka neye taparım.

Yüzyıl Mahallesinde, İbni Sina’da,
Sokak arasında, küçük bir binada,
İki yıldır zorlukla çalışıyorum,
Dedim ki, artık kader gülsün bana da...

Yine bir gün akşam vaktinde, karda,
Devlet arabasında kalmıştım darda,
Dört saat sonra, kaptan Yenibosna’da,
Dedi "tayin iste, ne yaşarsın zorda? "

Arkama baktım " bana mı dersin" dedim.
"Evet" dedi kaptan, ah! çektim inledim.
Güldü, bana acıdığını söyledi,
Onu dinledim, hemen tayin istedim.

NAFİZ TANÇAĞLAR
24 Kasım 2018 Ct.21.24
Yeşilova/K.Çekmece/İstanbul






SEFA’M OKULUM DİYEMEDİM

Geçtim dedim o cepheden bu cepheye,
Küçükçekmece’de, Beşyol, Gültepe’ye,
Lise öğrencisi de güler pepe’ye,
Benim Sefa’m, can okulum diyemedim.

Geldim, bir kaç hafta okulu izledim.
Öğretmen-öğrenci hepsini gözledim.
İnanın eski yeri hemen özledim.
Bu Sefa’da, ben bir kulum diyemedim.

Öğrenciler bahçede toplar mantarı,
Uyuz bir çok kedi dolaşır katları,
Okulun eksik,tavuk, bir de çomarı.
Ben Sefa’da bir bülbülüm diyemedim.

Baktım mi,ne sağı ne solu takarlar,
Ne mezhebe ne de kökene bakarlar,
Gördüm ki önem verdikleri çıkarlar,
Ben de Sefa’da bir pulum diyemedim.

Burası yağı yakan bir yatak olmuş,
Çıkarların buluştuğu çatak olmuş,
Çağlar’ım bu yerler artık batak olmuş,
Ben de Sefa’da bir gülüm diyemedim.

NAFİZ TANÇAĞLAR
24 Kasım 2018 Ct.22.18
Yeşilova/K.Çekmece/İstanbul