Ölüm yavaş yavaş gelir bir insana
Tuzu kurudur sağlıklı olanların
Düşünce yatağa yaşını başını almış adam
Yine de düşünmez ölümü

Ölüm yavaş yavaş gelir bir insana
Ölecek olanın aynasıdır başında bekleyenler
‘İyi olacaksın’ yalanları, başka yerde ölümdür
Üşüyen parmaklar, çukura kaçan gözler.

Ölüm yavaş yavaş gelir bir insana
Bir bardak su en sonunda bir yudum kalır
Çekilirken damarlardan hayatın cevheri
Tek hecelik can kalır ölecek bedende.

Ölüm yavaş yavaş gelir bir insana
Can bedenin göçmen kuşudur artık
Son çırpınışını asla hissetmez beden
Kimseye gidiyorum demez çekip giden.

Ölüm yavaş yavaş gelir bir insana
Gürül gürül bir hayatın ortasında kalır beden
Birden bire ceset olur en kıymetli varlık
Kıpırtısız kaldığı yerde çekmez artık darlık

Ölüm yavaş yavaş gelir bir insana
Ders alan olmaz gördükleri ölümlerden.
Haset kibir doymazlıkla didişir hep insanlar
Sanki herkes ölümü, yaşamak olarak anlar

Ölüm yavaş yavaş gelir bir insana
Bilemem bugün sana yarında bana

Şuayipodabasi…
9.11.2018/Kepez/Çanakkale