Eleştiri olmazsa gelişme olmaz. Körler sağırlar birbirini ağırlar olur.
Eleştiri yapılacaksa da adabıyla olmalı.. Amiyane tabirler kullanıldığında ne önemi kalır şiir yazıyor ya da okuyor olmanın? Yaptığımız işin ne önemi kalır? Kaldı ki şiir gönül işidir.İyi ya da kötü birşeyler yazıp , herkesin okuyabileceği bir ortama sunuyor olmak bile büyük bir cesarettir ve takdire şayandır.
Yazamıyor olabilir şair.Yeni olabilir.Bilmiyor olabilir.. Ne önemi var ki? Hangimiz ilk şiirlerimizde çok iyisini yazdık? Bununla birlikte ben eleştiri yapıldığını da düşünmüyorum.Herkesin beğenisini belirtmesi eleştiri değildir bence.Ben de yeniyim.Yazdığım şiirlere yapılan yorumlara baktığımda,edebi gelişimime katkısı olacak bir tek eleştiri yok denilebilir.Bu demek değil ki beğenilerini belirtmeleri suç.Asla! tabii ki bu da olmalı.Dedim ya gönül işidir şiir.Ve takip edildiğini beğenildiğini bilmek herkes gibi şiir yazanların da manevi anlamda gücüdür.Ve gereklidir.
Benim düşüncem; edebi anlamda ciddi birikime sahip olan hocalarımızın biraz daha yol gösterici, teknik anlamda bilgilendirici eleştiriler yapmaları gerektiğidir.Sadece düşüncemdir.Böyle bir yükümlülükleri elbette ki yoktur.Lakin yol gösteren olmazsa,insan bazen tek başına yolu doğrultamayabilir.Yapabilme kudretine sahip olsa da bilmediğinden olsa gerek beceremez..
Eleştiriye tahammül konusunu hiç açmıyorum,çünkü biliyorum ki burada eser veren herkes o olgunluktadır.

Kutladım şiiri şair..
Yerinde söylemlerdi hepsi..
selam ve saygılarımla..