Sabırla bölüyorum avcumda dilim dilim
Saliseden başlayıp zamanı sayıyorum
Sarhoşluğum sınırsız ben kendimde değilim
Bir yıldızdan bir başka yıldıza kayıyorum


Seni dört mevsim sevsem usanmazdım bıkmazdım
Bir gecelik rüyadan,yorgun uyanıyorum
Kumdan kalelerimi ellerimle yıkmazdım
Hırçın bir çocuk gibi bakıp utanıyorum


İşte bu gün,-değmezmiş-denilecek yerdeyim
O yangının közünde ben hala yanıyorum
Değneksiz derviş gibi,garip bir seferdeyim
Sabırda sükut edip ona dayanıyorum


Unutup geçtiğimi köprüsüz nehirlerden
Yine her kelamına inanıp kanıyorum
Ordularım ricatta çıktığı seferlerden
Yalan vaadlerine hala aldanıyorum


Ölmekmiş öldürmesi acı bildiklerimi
Şimdi sular duruldu,şimdi uslanıyorum
Çarklar döndürmez artık kırılan tekerimi
Bitmeyen dönemeçler,bıkıp usanıyorum


İşte yolların sonu indir yükünü tek tek
Burası gerçek mekan biliyor tanıyorum
Yeter taşımak için bunca verdiği emek
Toprağın kucağına,yatıp uzanıyorum

18.11.2018.GÜREL Nezlim