düğünümüz olurdu evlenirdik belki
hastalıkta sağlıkta sözü verirdik
sen beni üzsen de ben hep severdim
cefan bu yüreğimin süsü derdik

mutlu olurduk da hani olmasak
seninle üzülmek de yetmez miydi ki
önemli olan seninle yaşamak
yan yana uyanmak buna değerdi

yavrumuz olurdu sen koyardın adını
hatıran olurdu bir ömür bana
düğünümüz olurdu belki evlenirdik
kabulümdü seninle mutsuz olmak da

herşeyi elimizle biz zorlaştırdık
ayrılığı biz ikimiz kararlaştırdık
severken ayrılmayı nereden çıkardık
düğünümüz olurdu evlenirdik belki

herşeyi göze almışken ama herşeyi
apayrı yaşamak reva mıydı yar
düğünümüz olurdu evlenirdik belki
üstüme gelmezdi şimdi duvarlar

düğünümüz olurdu evlenirdik belki
hayali bile sarhoş ediyor
seninle ağlamaya dünden razıyım
sensiz hayat çok zor geçiyor