(Bünyamin Merhametsiz ve Veysel Üresin’e ithafen)

Geldi üç hoca bir araya
Gittiler, binip arabaya.

Karpaz’a doğru yol aldılar.
Yol boyu sohbete daldılar.

Önce Yeşilköy’de durdular,
Eski dostlar, hep ordaydılar.

Konumuz hep patatesti,
Üreticiler dertli idi.

Kilosun bir liradan sattık
Aracı kazandı, biz battık.

Artık kimse patates ekmez,
Bu ucuz yükü kimse çekmez.

Üreticiler dertliydi çok
Ne ekseler kazançları yok

Kalktık oradan selametle
Oturduk başka bir kahvede.

Üst üste gelen zamlar konu
Ah bitmek bilmiyordu sonu.

Yetişmiyor diyordu para
Nasıl çabalarsan çabala.

Zamların altında ezildik
Bu dörtlüyü nerden getirdik?

Yeşilköy halkı içten, cömert,
Misafirperver, hem de çok mert.

Özçekim yaptık hep birlikte,
İçerken çaylar elimizde.

Sonraki yer Sipahi Köyü
Son kez yolcu ettik amcayı.

Sipahi’den dönüşe geçtik
Yiyeceklerden dürüm seçtik.

Pamuklu’da vardık Gaffar’a
Çaldık kapısını bir ara.

Duyduk ki gitmiş Vadili’ye
Geçtik biz de Fevzi Abiye.

Geldi hemen koca demlik çay,
Nerdesin dedi, geçti kaç ay?

En son görüştük on ay önce
Özlüyoruz zaman geçince.

Ne dese haklıydı, bende suç,
Dosta, sebep sunulmazdı hiç.

Uzun sohbetten sonra kalktık,
Evimizin yolunu tuttuk.

Dostları gördük mutlu olduk.
Karpaz’da sanki altın bulduk.

Veysel Hoca, Bünyamin ve ben
Ayrılmaz dost idik ezelden.

Kaderimizi bir eyledik
Dostluğumuz daim eyledik.

Birlikte yürüdük her güne
Saygımız arttı günden güne.

Allah, her gönle sevgi versin,
Herkese yar, gerçek dost versin.

Hakan Yozcu
14.11.2018