Ne yana gideyim...
Söyle ne yana gideyim ki,
Yolun sonunda sana gelmeyeyim.
Hangi yöne döneyim ki,
Orada seni görmeyeyim...

Sen de anlamıyorsun değil mi?
Haklısın nereden bileceksin ki,
Baktığım her yerdesin.
Nereden bileceksin ki,
Gecenin zifiri karanlığında bile,
Gözümün hemen önündesin.

İnan bana deniyorum.
Ama her geçen gün,
Daha çok deliriyorum.
Çünkü sana çıkmayan yol,
Senin olmadığın yer yok.
Varsa da ben bilmiyorum.
*
Bazen soranlara yalan söylüyorum.
Artık o gitti,
Ben iyileştim,
Ve her şey bitti diyorum.
Tam inanacak gibi oluyorlar,
Sonra sen üzülüyor,
Benden yüzünü çeviriyorsun.
O an tekrar deliriyorum.
Sağa sola çarparak sana geliyorum.
Kapılar tekrar üstüme kilitleniyor.
Ellerim ayaklarım,
Bir kez daha zincirleniyor.
Zararı yok sen kal,
Ben böyle de yaşarım.
Varsın yarsız diyene kadar,
Akılsız desinler.
Ben ona da alışırım...

Celal BAHAR