senin için ölürüm dedi..

baktım,
kaç kere ölüp ölüp dirilmiştir diye


susuzluktan çatlamış dudaklarım, hiç düşünme inan dedi
gözlerim;
aynada sana bakmaktan usandım
aklımın elinde megafon;
bıkmadın mı yalandan..


durun dedim,
bir de kalbime sorayım

-kaybedecek ne var ki ?!

çatlamış dudaklarımı öpeceği yerde, yağmur duası edip
su veriyordu
kurda kuşa
saksıdaki çiçeğe


iki göğsü birden aşktan kesilmiş gibiydi
hiç olmazsa süt
beyaz olsun derken ,, çilekli
gitti kedilere verdi


aşka aşık meczup gibi secde ediyordu kalbime
okuyup üfleyip
kutsadığı sevdaydı
el sürmeden duvara astığı..


hayatı yaşayıp bir yandan
benim için ölmeyi de ihmal etmezdi


elinde altın tepsi
içinde el değmemiş cennet meyveleri


her uzandığımda cıss
kovuluruz yoksa
kalp cennetinden

melek olmaktan bıkmıştım artık

bir kitabın edebi sayfaları içinde sıkışıp kalmak
ve manaya soyunmak..


gittim kapısı olan cennet buldum kendime
açtım"
açlığımı bastırdım
güneş gören kırmızıya dişlerimi geçirdim
teşekkürü borç bilip
vadelere böldüm,,

dedi ki;

kovuldun cennetten

dedim ki;

ben senin cennetine
hiç girmedim ki ?!

velhasıl bitti,,

sonra o geldi..

dedim ki
ne kadar seviyorsun

-ölecek kadar..