Yine bin hengâmeyle geçirdik de bu yazı
Teşrinin ayazında ayrılık bestesi var
Dökülen yaprakların hazan renkli niyazı
Aşka tövbeli cadde artık Simon Bolivar
Biz Ankara’da mukim Ankara bize uzak
Yıllar pek çabuk geçti sızımız ağır aksak


Zamana nakış olur diye beklerdim seni
Umulmadık bir anda vefayı yaraladın
Yaralı bir ceylanın hayalimde deseni
Aşk sayfam süt beyazdı elinle karaladın
Biz Ankara’da mukim Ankara bize uzak
Yıllar pek çabuk geçti sızımız ağır aksak


Turnalar katar katar malihülya kurarken
Hüzün imbikten geçti süzüldü bardağıma
Acı çay damağımı sensizlikten burarken
Ağustosta kar düştü dem dem gönül dağıma
Biz Ankara’da mukim Ankara bize uzak
Yıllar pek çabuk geçti sızımız ağır aksak


Felek bir beste yaptı güftesi acı sızı
Bestenigâr şarkılar terk etti diyarımı
Hâlâ aynı iklimde beklerim imkânsızı
Ümit yüce Allah’tan tüm eyler mi yarımı
Biz Ankara’da mukim Ankara bize uzak
Yıllar pek çabuk geçti sızımız ağır aksak


Belki bir gün umudun yok dalları yeşerir
Elâ gözlerin güler doksanlardaki gibi
Sevinçler somutlaşır keder ile dert erir
Kırık gönlü onarır tüm cihanın sahibi
Biz Ankara’da mukim Ankara bize uzak
Yıllar pek çabuk geçti sızımız ağır aksak
Ankara, 07.11.2018 İbrahim Kilik