BENİ GÖR ÖĞRETMENİM

Öğretmenim,
Ben de sınıftayım,
Parmak kaldırıyorum,
Beni gör, bana bak öğretmenim.
Hep sesleniyorum,
Beni duy, beni fark et öğretmenim.

Öğretmenim,
Sen sor,
Bilemezsem, anlamazsam da,
Çizemezem, çözemezsem de,
Sen hoş gör,
Sabret öğretmenim.
Bazen kızsan da,
Beni ne bırak, ne terk et öğretmenim.

Öğretmenim;
Bana "konuşma, sus" diye bağırma.
Beni "hişşt" diye çağırma.
Benim bir adım var,
Adımla anılmaya muradım var.
Sen adımla seslenirsen,
Bil ki tadım var öğretmenim.

Öğretmenim,
Sen beni seversen,
Arada bir översen,
Hani kötü ödevime bile,
yalancıktan da olsa bir "aferin" dersen,
Say ki hevesim aldım öğretmenim.
Bundan sonra, sen ne anlatırsan,
Bil ki, anladım öğretmenim.

Öğretmenim,
Anlat...
Bana dersi,
Bana hayatı anlat...
Bana davranma sert,
Ara sıra tekrar et,
Duygularından da biraz ilet,
Sen değer verirsen,
Gerisi bana ne dert öğretmenim.

Öğretmenim;
Bilgi çağında olsak ta,
İlk kaynağım sensin.
Bana bilgileri öğret,
Yalnızca bilgi değil,
Bana yurttaşlığı,
Bana insanlığı,
Bana adamlığı öğret öğretmenim.

Öğretmenim;
Ben bir öğrenciyim,
Sanma ki sadece bir iskelet,
Göğsümde bir kafes,
Üstünde de iki kürek var.
Ben bir insanım,
Göğsümün solunda,
Sol küreğimin altında
Tek seni değil,
Bütün insanlığı kucaklayacak,
Koskoca bir yürek var öğretmenim.
Koskoca bir yürek var...
Ööğğretmenimm.

NAFİZ TANÇAĞLAR
6 Kasım 2018 Salı 12.27
Yeşilova/K.Çekmece/İst.