5
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
2147
Okunma

Hakkım yok bir kapı ardına çıkmaya
Karanlıktır diye korkuyorum ...
Kuru bir toz girdabına savrulursam ya
İşte yine korkuyorum ...
Eskiden pencere , kapı ardında mevsimler görünüyordu
Umutlar sıralanır, düşler kuruluyordu
Keskinlik sadece gül dikeni acısındaydı
Bıçak sözler kelâmdan sayılmıyordu ...
Eskiden sözler balla kesilirdi
Sözün hakkı
Ağzının bal tadı bitmeden yerini buluyordu ...
Şimdi sadece susuyorum
Korkuyorum kapının ardı mevsimsiz karanlıklardan ...
Çünkü Kırıldım
Lime küçüklüğünde parçalara...
Anlatmanın, anlaşılmaya yetmeyeceğini anladım
Sözcüklerimle yoruldum ...
Gülümsemesin güneş
Ay, zifiri olmuş geceye yakışmasın
Zira Umudun selamından korkuyorum ...
Aybüke
5.0
100% (7)