Gözlerim yolda bekledim seni
Yine vaktinde gelmedin
Yağmur damlaları değsin tenine
Dudaklarında ıslansın tüm kelimeler

Yılların yorgunluğu çöktü üzerime
Sevdadan nasırlaştı yüreğim
Aşka dair tüm duygular hissizleşti
Baharı yaşamadım boşa geçti ömrüm

Cemre vaktinden önce düştü
Bahar nedir bilmedim
Yorgun gözlerimden yaş değil
Sen damlıyorsun
Seni anıyorum her gece

Tutsağı oldum gözlerinin
Ellerimde kelepçe ayağımda prangalar
Sürüldüm aşkların yaşanmadığı yerlere
Peşine düştüm ölümsüz sevdamın

Ağlıyorum her gece
Sesim yankılanıyor duvarlarda
Kim duyar
İçimdeki çocuğun sessiz çığlıklarını

Az mı adaklar adadım
Hiçbirisi gerçekleşmedi
Son darbeyi indirdi gidişin
Biliyorum
Gök mavi bulutlar beyaz
Mevsimler değişiyor zamansız
Yeniden başlamak için geç değilki sevgili

Sen benim alın yazım
Değişmeyen kaderimsin
İçimde senli cümleler kuruyorum
Söyle
Boşuna mı attım ateşe yüreğimi

Bilsem sihirli bir değnek değecek
Herşey tozpembe olacak
Kurşuni hüzünlerimden arınacağım
İşte o zaman
Geceler bu kadar uzun gelmezdi
Korkmazdım zifiri karanlıklardan

Azat et sevgi kuşlarını
Kanat çırpsınlar özgürlüğe
Yüreğini aç sevgiye
Varlığını hissedeyim sımsıkı tut ellerimi
Avuçlarına usulca bırakacağım yüreğimi ...






Refik
27 . 10 . 2018
İstanbul