2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1818
Okunma

Yürüdüm
Koşar adım değil...
Durdum
Son noktada değil...
Yoruldum
Tükenecek kadar değil...
Ağladım
Sel sular kadar değil...
Güçsüz kaldım
Meltem esintisinde düşecek kadar değil...
Süsledim yorgun dalları
Umut renkleri ile bezedim
Türkülere asılı bıraktım
Hoyrat şarkılarda ezdirmedim...
Kendim kaldım
Sesimi dahi duymadım
Bir bendim kendi yoldaşım
Çığ damlası sessizliğinde ağladım...
Kimse sevmez sonbahar rengi dertleri
Kimse sevmez üşüten kış hüzünlerini
Kimse bilmez sendeki sensizliği
Kahve gözlerine sakla sade kederleri ...
Şimdi hala yürüyorum
Istediği gibi herkesin
Gördüğünüz kadar ki benim
Sabahları duyulur çiğ damlası sesim
Umut renkleri dalları yine süsledim...
Aybüke
5.0
100% (6)