kırlangıç kanadına yükleyip anıları
dün lale bahçesine gittim
yıkık harabelerden geçtim
gelincik tohumları döktüm
kuruyan topraklara
belki bir zaman sonra .....


kırık pencerelere baktım
hüzünlü yüzler gördüm
umutsuz bir yaşam
karanlık sokaklarda
kaybolan gençlik
duyu organlar bozuk
bakıpta görmemek
görüpte sevmemek
manevi duygudan yoksun
nerde can dost nerde .....


bahar mıydı yaz mıydı
haziran mı yoksa eylül müydü
bir çocuk vardı kaya üstünde
göksu ırmağını taşlayan
akşam vakti gök kuşağı geçer üstünden .....


huysuz bir bulut
sağnak yağmur
huzur içinde akan yaşam
ah çocukluğum şimdi nerede.....


bireyleştik hepimiz şimdi
unuttuk kendimizi sevdiklerimizi
yalnızlık tek odada
yaşayan hep yalnızlık.....


susuz kurumuş kalpler
bir yudum sevgiye hasret
dün lale bahçesinden geçtim
viran şehirler gördüm
kurumuş topraklara güller döktüm
belki belki bir umut .......


Feride Temel Almanya