Sana yazdıklarımı bana geri verdiğin o gün,
Çok kötü olup, yıkılmıştım.
Özellikle senin yazmadığın o notu okuduktan sonra,
Per perişan olmuştu halim.

Hiç öyle bir gün yaşamamıştım,
Hiç bir zaman öyle üzülmemiştim.
Hiç bir zamanda öyle ağlamamıştım,
Daha önce kimse beni öyle görmemişti o gün.

O günden sonra çok şey değişti bu güne..
O gün bu gündür bir daha göz yaşı dökmedim,
O günden bu güne hiç öyle üzülmedim.
O gün ki yaşadıklarım öyle birşeydi ki,
O günü ancak bu gün yazabildim.

Bu sonuncu şiirim, senin adının geçtiği,
Bana göre ölüsün ve ben ölüler için yazmam.
Kanıt olucak senin benim için bittiğin,
Ve ben bu yolda yürürken arkama bakmam.

Sen sebep oldun bu yaşananlara,
Onca acıya ve dökülen göz yaşına.
Savaş etmeden direk pes ettin,
Korkundan dolayı hemen boyun eğdin.

Oysa ki ben senin için herşeyi yapamaya hazırdım,
Gözümü karartmıştım dünyayı dahi yakardım.
Nice satırlarımı şehit vermiştim uğruna,
Sense beni en savunmasız yerimden vurdun.

Yaptıklarının elbet hesabı görülür...
Sırtımdan çıkardığım hançer gönlümde bilenir,
Acı çekeni alimallah, söz bilenin,
Bu gönül can pahasına zalimlere direnir.

Bir gün dank eder tüm bu olanlara,
O zaman iş işten geçmiş olucak çoktan.
Senle yürürdüğüm bu yollara,
Geri dönmicem, söylüyorum bunu en içten.

Senin Adına ~ Son Kez
2016