Sinemizde ağrılı ipek ibrişim nakış
Billurdan hikâyeler donmak üzere heyhat
Uhdesinde ne taşır bilinmez süreğen kış
Bizi çeker kendine zehir zemberek hayat
Bir süreğen kış olur gönlümüzde kışlayan
Nice sükût etsek de hâlimiz ayan beyan


Bazen çayımız acır ellerimiz morlaşır
Her biri yalınkılıç saçaklardan buz sarkar
Hayallerimiz üşür düşlerimiz korlaşır
Hüzzamdan kotarılan besteye güftedir kar
Bir süreğen kış olur gönlümüzde kışlayan
Nice sükût etsek de hâlimiz ayan beyan


Ocakta tütsülenir gönlümüzdeki sızı
Çıngı çıkar her biri bir yıldızın kardeşi
Takvimler gösterir mi bu demde imkânsızı
Gönlümüz kül içinde uyuyan korun eşi
Bir süreğen kış olur gönlümüzde kışlayan
Nice sükût etsek de hâlimiz ayan beyan


Bahtımız ağarır mı düşen karla gündüzün
Hem dem oluruz çoğun uşşakla suzinakla
En ağır konuğumuz firkat ıtırlı hüzün
Bu gaile içinde meserret gelmez akla
Bir süreğen kış olur gönlümüzde kışlayan
Nice sükût etsek de hâlimiz ayan beyan


Doksan dokuz tanenin her biri sabır gülü
Parmak uçlarımızda hayata dair her sır
Hurufatın tutkusu Leyla’nın has kâkülü
Yazılır ahvalimiz biz göçsek de kaç asır
Bir süreğen kış olur gönlümüzde kışlayan
Nice sükût etsek de hâlimiz ayan beyan