Zamanı bir kez döndürebilseydim
Bırakırmiıydım seni yokluğa babam
Toprak kokan ellerini öpebilseydim
Çıkarmıydım hıç sözünden babam.


Yagmur yağıyor ama sen uyuyorsun
Bu gün gec kadık bile demiyorsun
Sen buraları hiç özlemiyormusun
Sensiz süremem ki ben çifti babam.


Rahat yüzü görmeden göçüp gittin
Yokluga ragmen hep şükür derdin
Yinede bizleri hiç muhtaç etmedin
Bıraktığın gibi degil buralar babam.


Göklere dogru akar giderdi sesin
Kulagımda çınlıyor her oğul deyişin
Belli olurdu ta uzaklardan o gelişin
Ne güzeldi senın çağırman babam.


Töybe yangını sarıyor artık ömrümü
Savuruyorm beni yakan ateşin külünü
Senden sonra şaşırmışım yönümü
Şu bağrıma taş bassam eriyor babam.


Bu nasil fırtınaydı bu nasil bir kar
Yazı beklemeden mezarinıda kazdılar
Onlar evlerinde umursuzca uyudular
Seni toprak aldı beni, karanlik babam...



M.yaman
30 eylulul 20182