dargınmış bana dünyam
gülmüyormuşum yalnızmışım
çizgi çekmişim tüm nimetlerine
bir ben varmışım
bir de benden içeri ben

düz çizgilerini nokta nokta yapıp
arada virgül oluyormuşum
en sonunda da soru işareti

donuyormuşum en sıcak aylarında
yanıyormuşum o kışa gireken
ne baharı ne de sonbaharı
hep görmemezlikten gelmişim

gözüm hep toprağa bakıyormuş
unutmuşum gök yüzünü
kaçar olmuş herkes benden
ay yıldıza göz kırpmış
sakın görünmeyin diye

kesmiş sularını
gözlerimden akan yaşı kıskanıp
köksalmış asırlık aşkıma inat
kesmiş bütün yeşil ağaçlarını

bülbül olurum diye
gül dalını baykuşla donatmış
çiçekleri arı doldurmuş
zehirli iğneleri
çevirmiş bana bana doğru

aşkolsun dünya aşkolsun
kıskanılacak neyim var ki benim

düşman olsam
cürmüm kadar yer yakarım
dost olsam kalbim kadar severim seni...


Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA