Elif’in sinesinde incelir bir nazenin
Çayın Melike’sini kıskanır ince belli
Güle emsal periye semaverdeki enin
Cama kaşık dokunur oynanır çiftetelli


En has türküyü söyler melikenin gamzesi
Berrak bakışlarından demliğe naz süzülür
Billur hayalden mülhem gül misalin şivesi
Sesini duyduğunda su hâline üzülür


Bazen sükût ehlidir işvenin muhatabı
Dilindeki gizemi süsleyen eşsiz Leyla
Çaya tebdil ederken efsane sine abı
Çay rengine karışır Leyla renkli vaveyla


İnceldiğin yerden kop diyemem giden yâre
Ağyarın niyetini yıllar sonra anlarsın
Ben hüzün mümessili güle meftun avare
Dilim varmaz ki asla seni topraklar sarsın


Gittin gideli beri hanem viran yanım boş
Nil nehri serinliği çok uzak iklimime
Gün sureti karalı odalar ıssız ve loş
İç yakan nakış oldun sen hasret kilimime
Ankara,30.09.2018 İbrahim KİLİK