Son satırlarımı yazıyorum sana
Ağlayan kalemimden
Hiç kimseye yazmadım böyle derinden
Okurken eğer titrerse ellerin
Hıçkırıklara boğulduğu mu anlarsın yazarken .

Sen gidince çok şey değişti
Neler oldu bilmek ister misin
Yüzüm asıldı nabzımın atışları değişti
Sevdan ölüyor iki çift gözde
Söyle hoşuna mı gitti
Hala gülüyor mu gözlerin .

Yüreğim sığmıyor göğüs kafesime
Kırıp dökmek istiyorum herşeyi
Şimdi
Uyur gezer gibi dolaşıyorum odaları
Yalnızlık bir beden büyük geldi üzerime .

Gül kokar sabahları gözyaşlarım
İçimde biriktirdiklerimi dökmek istiyorum
Sen bir kış olsaydın
İnan gözümün nuru çığ olur düşerdim üzerine .

Unutmak yok benim lugatımda
Kader diye sineye çekerim
Senden gelen acılara güler geçerim
Hazırlıksız yakalanırım yağan yağmurlara .

Ahh ! sevgilim can dediğim
Bilmez misin
Yalnızlık yalnız Allaha mahsustur
Sende birgün yalnız kalırsan
Beni getir aklına
Yaktığın ateş söner bir mum gibi
Yitirdiğin kadar yanar yüreğin
Ardımdan konuşmasın kimsenin çatal dili
Mutsuzluk çalıları sarmasın yüreğimi
Kirpiğinden düşmeyi bekleyen damladan
Daha da kısadır ömrüm ...






Refik
29 . 09 . 2018
İstanbul