3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1166
Okunma
Sormayın, bu aralar ben bir garibim
Dumanı tüten, sönmüş bir kor gibiyim
İçimde ateş olmuş, kavrulur bu ten
Rüzgarın savurduğu, bir kül gibiyim
Birikmiş yüreğimde, yıllanmış dertler
Vurur yüzüme bazen, ah neler söyler
Vicdanıma, aklıma, ruhuma bir sor
Gönlüm, kendi içimde kendini eyler
Gözler arar, benim önceki günümü
Yitirdim bulan varmı, sordum dünümü
Doğum, yaşam denilen hayat yolunda
Sanki bizler, ötelemişiz ölümü
Kafamda her şey, birbirine karışmış
Bedenim, beynimle maraton yarışmış
Yorulmuş, yorulmuş yerine oturmuş
Gün be gün saç dökülmüş, yüzüm kırışmış
Susuzluğa alışmış, bir çöl olmuşum
Önce akarsu sonra, bir göl olmuşum
Patlatıp, birikmiş tüm karamsarlığı
Karanlıkta bile, umutla dolmuşum
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz