3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
787
Okunma
Adım adım izinde, gölgen ile yürüdüm
Gidecek mekânım yok,anbean ardındayım
Bu bedenimi yorgun, ayaklarla sürüdüm
Sabrın sonuna vardım, bil ki artık dardayım
Dizimde takat bitti, öteye güç yetmiyor
Gönül kuşu yorulmuş, şafakta hiç ötmüyor
Gül diktiğim toprakta, artık gonca bitmiyor
Yeşil dalım kurudu, çepeçevre hardayım
Düş bahçesinde kaldı, büyüttüğüm her umut
Dinle beni ey gönül, mor menekşeyi unut
Gel artık son bir kere, uzattığım dalı tut
Umudun son bulduğu, o dönülmez yardayım
Dizimde takat bitti, öteye güç yetmiyor
Gönül kuşu yorulmuş, şafakta hiç ötmüyor
Gül diktiğim toprakta, artık gonca bitmiyor
Yeşil dalım kurudu, çepeçevre hardayım
İbrahım Taşdemir
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz