0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
750
Okunma
ne yapsam yok bir çaresi beklemenin
ellerim titriyor hissetmeyince gecelerde tenini
bakışlarım daha donuk artık
yeşili sarardı yapraklar gibi
sesim daha az duyuluyor
seslenesi gelmiyor ki sensiz hayata
kapım değişti
senden sonra, aynı odalar da kalamadım
hatta otobüsler bile senin kokunla kaldı
katlanmak sensiz hayata ne kadar zormuş
hayat sanki sensizken boşmuş
varlığın hayatımı doldururken
yokluğun yaşama sevincimi boşaltmış
o sevdiğin yeşil gözlerimden...
artık yeşil bakmıyor dediğim gibi
biraz daha kahve
biraz daha acı
hatta zehir tadından içilmiyor
keşke gitmeden öğretseydin sensizliği
ya da beni de götürseydin
bırakmasaydın nefessiz kaldığım
boş bir dünyada
