Sessizce içime akar gözyaşlarım
Keşkeleri yok edemiyorum
Korkuyorum !
İnancım kalmadı aşka sevgiye
Ve ’’ hiç ’’ olan herşeye .

Sensizlik hükmediyor geceye
Yaprak kımıldamıyor
Sessizlik çökmüş heryere
Gözlerimden iki damla yaş süzülüyor
Damarlarımda dolaşıyor sen’’li sensizlik .

Az mı mücadele ettim
İçimdeki seni bitiremedim
Öyle kök salmışsın ki hücrelerime
Benim için yokluğun ölüm demek .

Aşk duyguların en yoğun halidir
Hiç sevmedi mi yüreğin
Yanaklarımda arama gözyaşlarımı
Görmek istiyorsan
Usulca sokul yüreğime .

Sana söyleyeceklerim daha bitmedi
Titriyor dudaklarım gözlerim nemli
Bu kadar vurdum duymaz olmasan
Olmaz mıydı ?
Daha sözlerime başlamadan
Arkanı döndün ve gittin .

Sen karanlıktan çok korkardın
Saklanırdın en kuytu köşelere
Seslenirdim sesimi duymazdın
Ve ben göremezdim seni
Söyle sen görebiliyor muydun
Seni özleyen beni ...





Refik
23 . 09 . 2018
İstanbul