Bu ne güzellik sendeki
Hangi yönden baksam başka güzel
Acıya sarılsam da
Yaptıklarını beğenmeyip kızsam da
Sendeki aynı güzellik

Nerden bakarsam aynı hoş görünüş
Nerden gelirsem aynı zor geliş
Bu ne güzellik sendeki

Kışın aklar düşer taşlarına
Ayaz ayrılık yazar kaşlarına
Serpilirken dört bir yana insanlar
Seni de alır götürüler yüreklerinde
Her ortamda sen yaşarsın gönüllerinde
Bu ne güzellik sendeki

Şiir olursun bazımızda
Suçlusu sayılırsın her acımızda
Kızsak da yollarında gidemediğimizde
Özlem olursun, düğün olursun insanımızda
Bu ne güzellik sendeki

Buram buram tarih kokar her köşen
Paylaşamaz seni Ermeni’si, Rum’u Türk’ü
Hepsinde sevdadır dağın taşın
Burseyit Beleği’nden belirir ihtişamın
Her bakan gözde iz bırakır Karahisar adın
Bu ne güzellik sendeki

Horonda yaşar, türkü de yaşar sevdan
Cevizle özdeşlemiş adın
Pestil ile çemiç başka bir tadın
Hasret ateşlerine alevdir gurbette
Kızsa da bir yürek insanına
Sende biter küslük yeter adın
Bu ne güzellik sendeki

Tarihte garaysarsın
Cumhuriyette Şebinkarahisar’sın
Mustafa Kemal Atatürk baştacın
Yurdumun her noktasında yaşar insanın
Vefalısında güzelsin, vefasızından güzel
Yollar ayırsa da seni gurbet vuslatında
Saklı kentliğinle özelsin
Bu ne güzellik sendeki

İ. TÜRKMEN