YOKLUĞA ÖZLEM


Mısralara döküyorum içimi
Bir tek onlar dinliyorlar sessizce
Tercüman oluyorlar yüreğime
Dünyadan alacaklı gözlerimle
Dayanıyorum gecenin kapısına
Vuslatı yaşadığım yolun
Sonundaki ışığı gözlüyorum özlemle

Ezelde yazılmış hikâyenin
Sonu beliriyor gözlerimin önünde
Dökülüveriyor zerrelerim toprağa
Hazinesini arıyorum ömrümün
Yıkılan duvarlarının altında
Kimse görmesin istiyorum sırrımı
Karanlığı örtüyorum uykusuzluğumun üstüne
Kayboluyorum sınırsız sevgilerin içinde
Kabul olacak dualar ediyorum
Bütün hücrelerimle âmin diyorum
Büyük bir huzur kaplıyor gönlümü
Nefsime sitemlerimin sonunda

Ahde vefa etmiş olmanın
Mutluluğu sarıyor hayat yorgunluğumu
Bilmediğim sulara düşmüş
Aksimi seyrederken
Kurtuluyorum bir anda korkularımdan
Hafifliyorum huşu ile titrerken
Müthiş heyecan verici olmalı
Sonsuzluğa ulaşıp
Yokluğa düşmek
Dünyanın rahminde ceninken
Sonsuzluğa doğmak
Düşlemekten aciz kaldığım
Gerçeklerde yaşamak

Kederler dolmuş hayatıma
Kapının altından giren
Arsız zemheri soğukları gibi
Nefesim solgun acılardan
Dualarımı sürüyorum gönül yaralarıma
Önümde umutlarım bekliyor
Arkamda düş kırıklıklarım sızlıyor
Yüreğimdeki mealinden okuyorum
Rüyalarımın tabirini
Tarih olan hayatımın matemini tutuyorum
Gözlerim kapalı geceye sığınıp
Ölümsüz sözlerimle
Varlıktan kurtulup
Yokluğa çevrilmiş gözlerimle!

23-05-2012
Şair, Burhan AKSU