Hayatımın, içinde “sen olan”
Aylarından sonra
Garip bir sessizlik kapladı günlerimi
Aslında sessizliği seven
Alışık bir adamım ama bu çok farklı,
Bunu anlatmaya kelime dağarcığım yetmiyor.

Dünya güzelim kelimeleri ne kadar çok sevdiğimi
Ne kadar farklı kullandığımı en iyi sen biliyorsun
Sana seni sevmeyle alakalı yazdığım onca şiirlerim.

Bir sessizlik var dünya güzelim
Ürpertici bir sessizlik var
Çalan telefondan senin sesini
Duyamayacağımı bilmek mi yapıyor bunu?
Ellerimden uçup gittiğinden beri
Telefon da hep sessizde gerçi
Hala kimseyle konuşmak istemiyorum
Kiminle bir şeyler konuşmaya kalksam
İçimde sana dair hatıralar canlanıyor
Onca güzel kelimeyi seninle özleştirmişim sanki
Ne zaman onları kullansam
Kokun geliyor burnuma,
Genzimi yakıyor, yutkunamıyorum..

Şimdilerde ben, senden uzakta,
Kapkaranlık bir sessizliğin içinde boğulurum
Hani telefonuma bir mesaj gelecek
“Gel” yazısını görecekmiş gibi bekliyorum
Tereddütsüz şekilde karanlığı ve sessizliği yırtıp
Kalbimle sana koşmayı bekliyor gibiyim
Aslında o kadar yakınsın ki bana
Elini kalbine götür simdi,
Bak hissediyorsun attığını
İşte sen bana kalbimden bile daha yakınsın.

Sami Arlan..