Hey be can,
Bir demet yine anılardan,
Hey be can.
Bir dolma kalem,
Kaha marka,
Ve bir şişe mürekkep,
Tam bir hokka.
Hey be can,
Ne kalemler geçti de elimden
Susmadım,
Hep doğruldum Hakk’a.
Hey be can,
Çağlarca mürekkep damladı kalemimden,
Kimi çocuksu aşk mektupları,
- Hani dört köşeli laflar,-
Kimi sevda dizeleri aşklarımın;
Kimi öğrendiklerim,
Kısa notlar.
İlk kırıldı ucu ağladım,
Şu kaha marka kalem,
Unutulmaz anılardan sanki anıtsal;
Ve bir hokka mürekkep yaşamımda, kanıtsal.
O kaha kalem gibi saplanmışsın kalbime,
Çaresiz bir dertsin, çözümsüz bir problem,
Vazgeçilmez bir anlamsın ezgilerimde,
İnce bir sızı, bitmeyen bir özlem.
Tutsağın olmuşça bir yaşam, dökülen kalemimden,
Siyah, mavi mürekkeplerden birisinde,
Korkarım kuruyan göz pınarlarımca,
Kurumasın mürekkebi hokkamın.
Hey be can,
Sen çekincesinde mantığının,
Ben sevdalıyım duygularımda,
Bitmeyecek anlaşıldı korkuların,
Ben hala tutarım çilemi avuçlarımda.
Sen, hokkaca yerleştin anılarımda,
Ben damla, damla yazan bir dolmakalemi,
Çiziklerimi oku yaşamın boş sayfalarında,
Ben çekmeye razıyım sensiz çilemi.
Ben dolma kalem,
Kaha marka,
Sen mürekkep şişemsin,
Tam bir hokka.

Not: İlk sahip olduğum dolma kalemin markasıydı Kaha.

28.Mayıs.2008 22.45