Hayalin ırmak gibi süzülür de gözümden,
Gönlümden geçenleri kimselere diyemem.
Uykusuz nöbetlerin yaralarda özümden,
Ufkumdan kaçanları kimselere diyemem.

Bir dilim ekmeğimde bir yudum suyumdasın,
En hırçın hallerimden kaçtığım huyumdasın,
Yusuf misali çile çektiğim kuyumdasın,
Ruhumda açanları kimselere diyemem.

Yokluk sofrasındaki en lezzetli lokmamsın,
Kendimi aşkın ile umutsuzca yakmamsın,
Çıldırttıkça özlemin zindanları yıkmamsın,
Öfkemi saçanları kimselere diyemem.

Bazen mecnun olurum düşerim çöllerine,
Bazen Ferhat olurum koşarım kollarına,
Yemin olsun bıkmadan yürürüm yollarına,
Fikrimde uçanları kimselere diyemem.

Yaseminler açacak benim gönül bahçemde,
Aşk süzülecek artık dilimdeki lehçemde,
Gül kokacak sayende sinemdeki bohçamda,
Gönlümden geçenleri kimselere diyemem.

Cihan BERDİBEK
22.07.2018