bahçelerden çiçek deren
elinde buketleriyle
küçük bir kız çocuğusun
henüz bir bebek
tanrının listesine girmemiş
pembe entarili bir melek
soğuk ıssız günlerin ılık buğusu
ufuğun en güzel kokususun
annen’in
en çıplak
en ıslak
annen’in en gizli sırrısın

korkma öyle
meraklanma
bu bahçelerin hepsi senin
günahkâr babandan yâdigâr
yani demem o ki
çiçeklerini toplaya dur
sonra
buketlerini günahkârlara bağışla
sağalır belki dizleri
unutma
bir buket te annene sakla
telaşlanma hemen
işin bitip yorulsan da
kaybolmazsın
şu kenarda bulacaksın beni
toprak kokan ellerini tutup
bu dizelerden
annene götüreceğim seni

bak dinle beni
bahçelerden çiçek deren
elinde buketleriyle
küçük bir kız çocuğusun

kim bilir
belki bir gün
bizim bahçemize de düşer yolun
söz!
Annen’e söylemiyeceğim...




*gülçin:gül toplayan